Κωνσταντίνος

Ορθοπαιδικός

Bougoulias.com  |  © 2022  |  All rights reserved

Μπουγουλιάς

Χειρουργός

Αρχική σελίδα

The latest HTML5, CSS3 and advanced JavaScript have

been used to ensure the highest compatibility.

Ορθοπαιδικές Παθήσεις

ΠΡΟΣΘΙΑ ΣΠΟΝΔΥΛΟΔΕΣΙΑ ΟΣΦΥΙΚΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ (Anterior Lumbar interbody fusion-ALIF)


Πρόκειται περί μιας τεχνικής προς επίτευξη σπονδυλοδεσίας, δηλαδή συνένωσης δύο ή περισσότερων σπονδύλων και αναφέρεται κυρίως στην οσφυική μοίρα της σπονδυλικής στήλης Η ιδιαιτερότητα αυτής της τεχνικής έχει να κάνει με την προσπέλαση. Προσεγγίζουμε τη σπονδυλική στήλη από μπροστά (εξ΄αυτού και ο όρος «πρόσθια»). Γίνεται μια μικρή σχετικά τομή στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα και σε ύψος τέτοιο ώστε να καλύπτεται, μετεγχειρητικά, πλήρως από το εσώρουχο για βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα. Οι κοιλιακοί μύες διανοίγονται σε φορά παράλληλη με τις μυικές ίνες και δεν κόβωνται. Το κοιλιακό περιεχόμενο που περιβάλλεται από ένα σάκο που λέγεται περιτόναιο παραμερίζεται στο πλάι και αποκτάται έτσι πρόσβαση στην πρόσθια επιφάνεια της σπονδυλικής στήλης. Αναγνωρίζονται και προστατεύονται καθόλη τη διάρκεια της επέμβασης τα βασικά αγγεία της περιοχής που είναι οι λαγόνιες αρτηρίες και φλέβες και ψηλότερα οι κοιλιακή αορτή και η κάτω κοίλη φλέβα. Στη συνέχεια αφαιρείται ο μεσοσπονδύλιος δίσκος και τοποθετείται κλωβός σπονδυλοδεσίας μέσα στον οποίο πακτώνεται μόσχευμα (μίξη οστικού  αυτομοσχεύματος και συνθετικών παραγόντων που προάγουν την οστεογένεση).

Τα ποσοστά επίτευξης οστικής σπονδυλοδεσίας, δηλαδή ενσωμάτωσης των μοσχευμάτων και δημιουργίας οστικής γεφύρωσης μεταξύ των σπονδύλων που θέλουμε να σταθεροποιήσουμε είναι πολύ ανώτερα από οποιαδήποτε άλλης μορφής σπονδυλοδεσίας. Τονίζεται αυτό γιατί η απλή τοποθέτηση υλικών, βιδών και ράβδων, μπορεί μεν να σταθεροποιεί προσωρινά αλλά αυτό δεν συνιστά σπονδυλοδεσία. Πραγματική σπονδυλοδεσία έχουμε όταν επιτευχθεί οστική γεφύρωση. Στην αντίθετη περίπτωση έχουμε ψευδάρθρωση που με την πάροδο του χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε «κόπωση» των υλικών, δηλαδή να σπάσουνε ή να χαλαρώσουνε.

Πότε κάνουμε σπονδυλοδεσία?

Όταν υπάρχει αστάθεια μιας σπονδυλικής μονάδας, δηλαδή παράταιρη κίνηση μεταξύ δύο σπονδύλων, συμπτωματική σπονδυλολίσθηση, σπονδυλόλυση, εκφύλιση μεσοσπονδυλίου δίσκου, καθίζηση αυτού και κατά συνέπεια καθίζηση του μεσοσπονδυλίου διαστήματος, σπονδυλική στένωση με στένωση τρημάτων, αρθρίτιδα των σπονδυλικών διαρθρώσεων (facet), δισκικός πόνος και βέβαια άλλοι πιο σπάνιοι λόγοι όπως όγκοι, φλεγμονές κτλ

Γιατί διασωματική σπονδυλοδεσία?

Διασωματική σημαίνει ότι μπαίνει κλωβός και μοσχεύματα στο χώρο μεταξύ των σωμάτων των σπονδύλων, εκεί που πριν υπήρχε ο εκφυλισμένος μεσοσσπονδύλιος δίσκος. Τα μοσχεύμαυτα έρχονται σε επαφή με την ευρεία επιφάνεια σπογγώδους οστού που αποτελεί την επιφάνεια του σπονδυλικού σώματος, έχοντας έτσι τις περισσότερες δυνατές πιθανότητες ενσωμάτωσης.  Επιπλέον, μέσω του κλωβού, επιτυγχάνεται η ανύψωση του στενωμένου μεσοσπονδυλίου διαστήματος στο πρότερό του ύψος εξασφαλίζοντας την πολύτιμη για το μέλλον και τα γειτονικά επίπεδα εμβιομηχανικής ισορροπίας της σπονδυλικής στήλης. Επιπροσθέτως εξασφαλίζεται μέσω αυτής της ανύψωσης μια έμμεση αποσυμπίεση των στενωμένων τρημάτων, λύνοντας έτσι και το πρόβλημα της πλάγιας σπονδυλικής στένωσης

Γιατί πρόσθια σπονδυλοδεσία?

Η πρόσθια προσπέλαση αναφέρεται, πλέον, κυρίως στο επίπεδο Ο5-Ι1 αφού τα υπόλοιπα επίπεδα, ακόμη και το Ο4-Ο5, μπορούν να προσπελαθούν από τα πλάγια μέσω της τεχνικής XLIF. Μέσω της κλασσικής οπίσθιας προσπέλασης, επίσης μπορούμε να επιτύχουμε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα αφού και από εκεί μπορούμε να τοποθετήσουμε κλωβούς. Γιατί τότε από μπροστά? Η απάντηση είναι:

1. Έχουμε ελάχιστη απώλεια αίματος αφού δεν κόβουμε τους μύες όπως στην οπίσθια

2. Λιγότερο πόνο

3. Δυνατότητα τοποθέτησης κλωβού πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων με πολύ περισσότερο μόσχευμα, με αποτέλεσμα

α. Καλύτερη ανάταξη,

β. Μεγαλύτερα ποσοστά οστικής σπονδυλοδεσίας

γ. Δυνατότητα καλύτερης εμβυομηχανικής ισορροπίας (sagittal Balance)

4. Έμμεση αποσυμπίεση σπονδυλικής στένωσης

5. Απουσία επαφής με τα νευρικά στοιχείας όπως γίνεται υποχρεωτικά στην οπίσθια. Αποφεύγεται έτσι οποιαδήποτε δημιουργία ουλής σε επαφή με τη μήνιγγα και τις ρίζες των νεύρων επιφέροντας μερικές φορές νευρογενή άλγη, καυσαλγίες κτλ

6. Απουσία ανάγκης έλξης, παρεκτόπισης των νευρικών στοιχείων για την τοποθέτηση κλωβού, που επίσης είναι απαραίτητη στην οπίσθια προσπέλαση. Αυτό ενέχει τον κίνδυνο κάποιων νευρολογικών επιπλοκών, βέβαια, τις περισσότερες φορές παροδικών.

7. Πολύ μικρότερα ποσοστά μετεγχειρητικής μικροβιακής φλεγμονής

8. Λιγότερος χειρουργικός χρόνος. Κατά κανόνα πιο σύντομη επέμβαση

Πρέπει υποχεωτικά να σημειωθεί ότι παρά τα αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα, η πρόσθια προσπέλαση είναι αρκετά απαιτητική και υπάρχει πάντα μια πιθανότητα να τραυματισθούν τα μεγάλα αγγεία της περιοχής. Για το λόγο αυτό η προσπέλαση αυτή γίνεται με τη κάλυψη αγγειοχειρουργού ώστε να παρέμβει άμεσα και να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα τραυματισμού αγγείου.

Συμπερασματικά, η πρόσθια διασωματική οσφυική σπονδυλοδεσία (ALIF), είναι ένα σημαντικό εργαλείο στη φαρέτρα μας για την αντιμετώπιση προβλημάτων σπονδυλικής στήλης. Ο κάθε ασθενής είναι διαφορετικός και η θεραπεία, ειδικά για τη σπονδυλική στήλη είναι εξατομικευμένη. Ο θεράπων ιατρός, σε συνεργασία με τον ασθενή, οφείλει να σταθμίσει τα προσδοκώμενα οφέλη και τις πιθανές επιπλοκές κάθε μεθόδου ώστε να επιλεγεί η καλύτερη δυνατή για το συγκεκριμένο ασθενή και το συγκεκριμένο ιατρικό πρόβλημα που τον απασχολεί.

  Το σύνθημα που χαρακτηρίζει την εργασία μας είναι: « Καλός ασθενής είναι ο καλά ενημερωμένος ασθενής»

         

 

 

 

 





















 
























Στις δύο ανωτέρω εικόνες είναι εμφανής η έντονη εκφύλιση του μεσοσπονδυλίου δίσκου Ο5-Ι1, με σπονδυλολίσθηση πρώτου βαθμού. Η ασθενής παρουσίαζε εμμένουσα οσφυαλγία χωρίς ιδιαίτερη επέκταση του πόνου στα κάτω άκρα. Όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα το εύρος του σπονδυλικού σωλήνα παραμένει ανεπηρέαστο, οπότε τ α νευρικά στοιχεία δεν δέχονται άμεση πίεση, καθυιστώντας έτσι μη απαραίτητη την οπίσθια αποσυμπίεση.


 

 























Αυτή η περίπτωση είναι ιδανική για διενέργεια πρόσθιας διασωματικής σπονδυλοδεσίας, η οποία και διενεργήθηκε με τη χρήση ευρέως κλωβού και μίξη αυτομοσχεύματος από το λαγόνιο (μέσω της ίδιας τομής) και DBM. Σταθεροποίηση με τρεις βίδες με πολύ καλή συγκράτηση και συμπίεση του κλωβού. Ακολουθούν οι μετεγχειρητικές ακτινογραφίες.


0005 Αρχική σελίδα 0005 Ορθοπαιδικές Παθήσεις